Ἡ Λυδία, ἡ πρώτη Εὐρωπαία Χριστιανή, «βαπτίστηκε αὐτὴ καὶ ὅλη ἡ οἰκογένειά της» (Πρ. 16:15) μετὰ ἀπὸ τὸ κήρυγμα ποὺ ἄκουσε μετὰ πολλῆς προσοχῆς ἀπὸ τὸν ἀπόστολο Παῦλο κατὰ τὴν ἐπίσκεψή του στοὺς Φιλίππους.
Ὁ ἀρχισυνάγωγος Κρῖσπος, ὁ ἱδρύτης, κατὰ τὴν παράδοση, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Αἴγινας, βαπτίστηκε ἀπὸ τὸν ἀπόστολο Παῦλο (βλ. 1 Κορ.1:14) «σὺν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ» (Πρ. 18:8).
Μετὰ τὴν θαυματουργικὴ ἀπελευθέρωση τῶν ἀποστόλων Παύλου καὶ Σίλα ἀπὸ τὴν φυλακὴ τῶν Φιλίππων, ὁ δεσμοφύλακας πίστεψε στὸν Χριστὸ «καὶ βαπτίστηκε ἀμέσως ὁ ἴδιος καὶ ὅλη ἡ οἰκογένειά του». (Πρ. 16:33) Κατόπιν ὁ νεοφώτιστος δεσμοφύλακας τοὺς φιλοξένησε στὸ σπίτι του καὶ «ἦταν εὐτυχής, ποὺ κι αὐτὸς καὶ ὅλη ἡ οἰκογένειά του (πανοικὶ) εἶχαν βρεῖ τὴν πίστη στὸν Θεό». (Πρ. 16:34)
Αὐτὲς οἱ πολὺ χαρακτηριστικὲς περιπτώσεις βαπτίσεως ὁλοκλήρων οἰκογενειῶν κατὰ τὸν 1ο αἰῶνα, ὅπως μᾶς πληροφοροῦν οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, δὲν ἀνήκουν μόνο στὸ παρελθόν. Μπορεῖς νὰ συναντήσεις παρόμοιες περιπτώσεις καὶ σήμερα στὸν 21ο αἰῶνα στὶς χῶρες ποὺ διαδίδεται ἡ ὀρθόδοξη μαρτυρία.
Ἕνα τέτοιο ἄκρως συγκινητικὸ γεγονὸς ζήσαμε στὴν ἐνορία μας τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης τοῦ ἐκ Ζακύνθου, στὴν πόλη Οὐλσάν, κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς μνήμης του. Κατὰ τὴν βαπτισματικὴ θεία Λειτουργία ὁ Ζακχαῖος βαπτίστηκε μετὰ τῆς οἰκογενείας αὐτοῦ, δηλαδὴ τῆς συζύγου του Καικιλίας καὶ τῶν παιδιῶν τους Λέοντος καὶ Φωτεινῆς.
Πρὶν ἀπὸ τὸν πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ τῆς ἑορτῆς ἦρθε ὅλη ἡ οἰκογένεια γιὰ τὴν ἐξομολόγηση πρὸ τῆς Βαπτίσεως, ὅπως ἔκαναν στὸν Ἰορδάνη οἱ βαπτιζόμενοι ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου. (βλ. Μκ. 1:5)
Τὴν ἑπόμενη μέρα, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου τῆς ἑορτῆς τελέστηκε ἡ «Ἀκολουθία εἰς τὸ ποιῆσαι Κατηχούμενον» στὸν νάρθηκα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ὑπὸ τοῦ ἐφημερίου π. Παύλου Κουόν. Στὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου ὁ ἐπίσκοπος καὶ τὸ ἱερατεῖο, μαζὶ μὲ τοὺς ἱερόπαιδες, τοὺς πρὸς τὸν ἅγιον φώτισμα εὐτρεπιζομένους Ἀδελφοὺς καὶ τοὺς ἀναδόχους τους κατευθύνθηκαν πρὸς τὸ ἅγιο βαπτιστήριο, στὸ ὁποῖο μετὰ τὸ θυμίαμα ἄρχισε ἡ θ. Λειτουργία καὶ τὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος.
Μετὰ τὴν Βάπτιση οἱ νεοφώτιστοι ἐνδύθηκαν τοὺς λευκοὺς χιτῶνες τους καὶ οἱ ἀνάδοχοι τοὺς φόρεσαν τὸν σταυρό τους. Κατόπιν ἀκολούθησε τὸ μυστήριο τοῦ Χρίσματος μετὰ τὸ πέρας τοῦ ὁποίου ἔγινε ὁ χορὸς γύρω ἀπὸ τὸ βαπτιστήριο, ψάλλοντας ὅλοι μαζὶ τὸ «ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε…». Κρατώντας οἱ νεοφώτιστοι τὶς λαμπάδες τους πῆγαν ἐν πομπῇ ἀπὸ τὸ βαπτιστήριο στὸν κυρίως ναό, ὅπου συνεχίστηκε ἡ θ. Λειτουργία μὲ τὰ ἀναγνώσματα. Στὸ τέλος πρῶτοι οἱ νεοφώτιστοι μετέλαβαν γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ζωή τους τῶν Ἀχράντων Μυστυρίων.
Πρὶν ἀπὸ τὴν Ἀπόλυση τῆς θ. Λειτουργίας ἔγινε ἡ τελετὴ τῆς Ἀπολούσεως καὶ τῆς Τριχοκουρίας. Ὁ Ἐπίσκοπος ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς νεοφώτιστους τοὺς εὐχήθηκε νὰ ζήσουν μέχρι τελευταίας τους ἀναπνοῆς μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀγωνιζόμενοι νὰ διατηρήσουν λευκὴ τὴν ψυχή τους ὅπως συμβολικὰ δηλώνει ὁ λευκὸς χιτῶνας ποὺ φοροῦσαν. Τοὺς ἔδωσε ὡς ἀνάμνηση τῆς μοναδικῆς καὶ ἀνεπανάληπτης αὐτῆς ἡμέρας τῆς ζωῆς τους ἀπὸ μία εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καὶ ἕναν σταυρό, γιὰ νὰ τοὺς θυμίζει τὴν σταυρωμένη πορεία ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουν. Κατὰ τὴν διανομὴ τοῦ ἀντιδώρου ὅλοι οἱ πιστοὶ χαιρέτισαν καὶ εὐχήθηκαν τοὺς νεοφώτιστους. Τὸ ἴδιο ἔγινε καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ κοινοῦ γεύματος ἀγάπης, μὲ τὸ ὁποῖο τελείωσαν καὶ οἱ ἐκδηλώσεις πρὸς τιμὴν καὶ μνήμη τοῦ Ἁγίου Διονυσίου.
Στὴν νεοϊδρυθεῖσα ἐνορία τοῦ Ἁγίου Διονυσίου στὸ Οὐλσὰν μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς προσπάθειες τοῦ ἐφημερίου π. Παύλου ἔχει σημειωθεῖ μεγάλη αὔξηση. Ἡ ἐνορία αὐτὴ ξεκίνησε τὸ 2005 μὲ δύο οἰκογένειες. Σήμερα ἔχουν αὐξηθεῖ σὲ εἴκοσι μὲ μέσο ὅριο ἡλικίας τὸ τριακοστό. Εἶναι μιὰ ἐνορία μὲ πολλὲς προοπτικὲς ἀναπτύξεως γιατὶ ὑπάρχουν πολλὰ παιδιὰ μὲ γονεῖς ποὺ διαθέτουν ἱεραποστολικὸ ζῆλο. Εἶναι λίαν χαρακτηριστικὸς ὁ τρόπος προσέλευσης τῶν νέων μελῶν τῆς ἐνορίας. Ἡ μία οἰκογένεια ποὺ γνωρίζει τὴν ὀρθόδοξη ἐνορία τῆς περιοχῆς τὴν συνιστᾶ σὲ ἄλλη φιλική τους οἰκογένεια. Παραδείγματος χάριν μία ὀρθόδοξη κυρία, δασκάλα στὸ ἐπάγγελμα, σὲ ἕνα σπίτι βουδδιστῶν ποὺ πήγαινε γιὰ ἰδιαίτερα μαθήματα τῶν παιδιῶν τῆς οἰκογένειας μίλησε στὴν μητέρα τους γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἀφορμὴ στάθηκε τὸ σοβαρὸ πρόβλημα ὑγείας ποὺ ἀντιμετώπιζε ἡ μητέρα. Τῆς πρότεινε νὰ ἐπισκεφθοῦν μαζὶ τὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου καὶ νὰ μιλήσουν μὲ τὸν π. Παῦλο. Ἀργότερα ὁ π. Παῦλος ἐπισκέφθηκε τὸ σπίτι τους καὶ τέλεσε τὸν Ἁγιασμό. Ἀπὸ τότε ἄρχισε νὰ βελτιώνεται σημαντικὰ ἡ ὑγεία τῆς μητέρας, ὅπως ἡ ἴδια ὁμολογεῖ. Μετὰ ἀπὸ κατάλληλη κατήχηση οἱ βουδιστὲς γονεῖς καὶ τὰ παιδιά τους βαπτίστηκαν. Ἡ ἴδια οἰκογένεια ἀργότερα ἔφερε ἄλλη οἰκογένεια. Καὶ αὐτὴ μὲ τὴν σειρά της ἔφερε τὴν οἰκογένεια τοῦ Ζακχαίου.
Ἄς εὐχηθοῦμε ὁ Κύριος νὰ προσθέτει πολλοὺς «σωζομένους καθ᾽ ἡμέραν τῇ ἐκκλησίᾳ» (Πρ. 2:47) τῇ παροικούσῃ ἐν Κορέᾳ, ἀλλὰ καὶ σ᾽ ὅλο τὸν κόσμον, ὅπου γίνεται προσπάθεια γιὰ τὴν ἐξάπλωση τῆς ὀρθόδοξης μαρτυρίας εἰς «πάντα τὰ ἔθνη», ὥστε νὰ δοξάζεται τὸ Πανάγιον Ὄνομά Του εἰς αἰῶνας αἰώνων.
Ἀθανασία Δημ. Κοντογιαννακοπούλου
Αλμπουμ Φωτογραφιών:
Περισσότερες Φωτογραφίες στο Flickr: https://flic.kr/s/aHskP2b9au
