Ὁ ἐφημέριος τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Διονυσίου στὸ Ulsan, ἀείμνηστος ἀδελφός μας π. Παῦλος Kwon κοιμήθηκε τὸν ὕπνο τοῦ δικαίου καὶ ἀναπαύθηκε ἀπὸ τὴν πολυετῆ δοκιμασία ποὺ ὑπέστη λόγῳ καρκίνου, τὴν Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (24/4, ὥρα 2:23 μ.μ.).
Κοιμήθηκε ἡμέρα Κυριακή, τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ποὺ εἶναι ἡ πιὸ εὐλογημένη μέρα τῆς ἑβδομάδας.
Κοιμήθηκε τὴν ἀναστάσιμη περίοδο, τὴν πιὸ λαμπρὴ καὶ εὐλογημένη περίοδο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.
Κοιμήθηκε ὁσιακά. «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ». (Ψαλ. 115:6) Πέταξε ἡ ψυχή του στὸ θρόνο τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου, χωρὶς ἴχνος ἀγωνίας καὶ ταραχῆς, σὲ σημεῖο ὥστε ἡ πρεσβυτέρα του Χἀρις καὶ τὰ δύο παιδιά του Διονύσιος καὶ Νόννα, ποὺ στεκόντουσαν δίπλα του καὶ τὸν κοιτούσαν, νὰ μὴν καταλάβουν τίποτα.
Τὸ τελευταῖο ἔτος, κατὰ τὸ ὁποῖο οἱ θεράποντες ἰατροί του εἶχαν προβλέψει ἐπιστημονικῶς τὸ ἐπικείμενο τέλος του, ἦταν εἰρηνικός, γαλήνιος καὶ φρόντιζε τὰ τῆς ἐξόδου του. Ζητοῦσε ἐπίμονα ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο νὰ βρεῖ τὸν ἀντικαταστάτη του· μετεβίβασε τὸ αὐτοκίνητό του στὸ ὄνομα τῆς Ἐνορίας του· ἔδινε συμβουλὲς στὰ παιδιά του καὶ στοὺς ἐνορῖτες του· ἔβλεπε τακτικὰ στὸν ὕπνο του ὅτι βρίσκεται σὲ φωτεινὸ δωμάτιο μὲ χρυσὴ πύλη καὶ ὅταν ξυπνοῦσε διεπίστωνε μετὰ λύπης ὅτι βρισκόταν στὸ δωμάτιο τοῦ νοσοκομείου· ζήτησε τὴν παραμονὴ τῆς κοιμήσεώς του νὰ φέρουν τὰ ἄμφιά του γιὰ τὴν ἔνδυσή του…
Λίαν χαρακτηριστικὸ τῆς ὁσιακῆς του τελευτῆς ἦταν ὅτι τὸ σῶμα του, μετὰ τὴν παρέλευση ἑνὸς εἰκοσιτετραώρου ἐντὸς τοῦ ψυγείου τοῦ νεκροπομπείου, διατηροῦσε ἀπίστευτη εὐλυγισία. Ἔτσι μπόρεσαν ἄνετα οἱ Κληρικοὶ νὰ τὸν ἐνδύσουν τὴν πλήρη ἱερατικὴ στολή του καὶ νὰ τοποθετήσουν στὸ φέρετρο τὸ σκήνωμά του.
Ἐπίσης χαρακτηριστικὸ τῆς πατρικῆς καὶ στοργικῆς σχέσης ποὺ εἶχε δημιουργήσει μετὰ τοῦ Ποιμνίου του ἦταν ὁ θρῆνος καὶ ὁ κοπετὸς τῶν ἐνοριτῶν του κατὰ τὸ τριήμερο ποὺ μεσολάβησε ἀπὸ τὴν κοίμηση μέχρι τὴν ταφή του.
Ἡ κοίμηση τοῦ ταπεινοῦ καὶ ἁπλοῦ λευΐτη, τοῦ πάντοτε χαμογελαστοῦ, ἀνεξίκακου καὶ καλόκαρδου, ἀείμνηστου π. Παύλου, ἄφησε μεγάλο κενό. Ἡ Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Διονυσίου ὀρφάνεψε. Ἀντικαταστάτης Κορεάτης ἱερέας δὲν ὑπάρχει. Ὁ Ἐπίσκοπος προσπαθεῖ πρὸς τὸ παρὸν νὰ καλύψει τὸ κενό, πρᾶγμα ἀνθρωπίνως ἀδύνατο καὶ λόγῳ τῶν μεγάλων ἀποστάσεων μεταξὺ Σεοὺλ καὶ Οὐλσάν. Θὰ φιλοτιμηθεῖ, ἄραγε κάποιος ἐκτὸς Κορέας νὰ σπεύσει εἰς βοήθειαν; Ἡ νεοσύστατη Ἐνορία μὲ τοὺς σαράντα (ἐκτὸς τῶν ἐργαζομένων στὰ ναυπηγεία Ἑλλήνων, Ρώσσων, Οὐκρανῶν καὶ Ρουμάνων) περίπου νεοφώτιστους, ποὺ ὁ μέσος ὅρος ἡλικίας δὲν ὑπερβαίνει τὸ τεσσαρακοστό, κάνει ἔκκληση σὲ κάθε ἄνθρωπο τῆς Ἐκκλησίας, ἐπαναλαμβάνοντας τὸ «Διαβὰς εἰς Κορέαν βοήθησον ἡμῖν»! (Πρβλ. Πρ.16:9) Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, μετὰ τὸ ὅραμα, «εὐθέως» ἔσπευσε μὲ τοὺς συνεργούς του στὴ Μακεδονία εἰς βοήθεια. Ποιὸς θὰ σπεύσει ἀμέσως στὴν Κορέα; Προσμένουμε ἐν προσευχῇ νὰ γενεῖ τὸ θαῦμα!
Ἀθανασία Δημ. Κοντογιαννακοπούλου