Από τις 11 Ιουνίου (Τετάρτη) έως τις 13 Ιουνίου (Παρασκευή), η 11η διμερής διαβούλευση μεταξύ Κορέας και Ιαπωνίας, που φιλοξενήθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Εκκλησιών της Κορέας (NCCK) και το Εθνικό Συμβούλιο Εκκλησιών της Ιαπωνίας (NCCJ), πραγματοποιήθηκε στην έδρα του NCCK με θέμα «Ο ρόλος της Εκκλησίας ως απόστολος της ειρήνης και της συμφιλίωσης».
Ο Μητροπολίτης Κορέας και Έξαρχος Ιαπωνίας Αμβρόσιος, Πρόεδρος του NCCK, απηύθυνε χαιρετισμό κατά την τελετή έναρξης και ο Ιερέας της Ορθόδοξης Μητρόπολης Κορέας π. Ιερεμίας Kyung-Jin Cho, μέλος της Επιτροπής Διεθνούς Συνεργασίας και Αποστολής του NCCK, συμμετείχε σε διάφορες συζητήσεις και συναντήσεις.
Address at the 11th Korea-Japan NCC Bilateral Consultation
(Seoul, 11-13 June, 2025)
Η επικοινωνία μεταξύ Κορεατών και Ιαπώνων χριστιανών έχει από μόνη της μεγάλη συμβολική, αλλά και ουσιαστική σημασία και μάλιστα φέτος που γιορτάζουμε την 60η επέτειο της συμφωνίας Κορέας – Ιαπωνίας.
Άλλωστε δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η αγάπη και η ενότητα των χριστιανών είναι το διακριτικό τους γνώρισμα· είναι η ταυτότητά τους. «Έτσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο» (Ιω. 13:35) μας είπε ο Κύριος.
Η αδελφική σχέση των χριστιανών μεταξύ τους είναι το δυνατότερο κήρυγμα περί της ενότητας των ανθρώπων και των λαών.
Είναι γνωστή η τεράστια επίδραση του παραδείγματος των πρώτων χριστιανών προς τους ειδωλολάτρες συμπατριώτες τους, που τους έκανε να λένε: «Κοιτάξτε πόσο αγαπιούνται οι χριστιανοί μεταξύ τους. Αγαπιούνται πριν ακόμη γνωριστούν»!
Με τα όσα γνωστά σάς ανέφερα απλά θέλω να τονίσω τον ρόλο μας ως χριστιανών, που ζούμε σε δύο γειτονικές χώρες, και που ιστορικοί λόγοι και συγκυρίες μάς έφεραν πολλές φορές αντιμέτωπους και εχθρικά διακείμενους. Ο ρόλος μας μπορεί να είναι σημαντικός στις κοινωνίες που ζούμε, εάν εμείς οι χριστιανοί που βρισκόμαστε στην Κορέα και στην Ιαπωνία καλλιεργούμε την αγάπη και την ειρήνη του Χριστού μεταξύ μας. Με την θερμή αγάπη θα γίνουμε «το λίγο προζύμι που θα φουσκώσει όλο το ζυμάρι» (Γαλ. 5:9) και με την ακλόνητη πίστη θα αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε δυσκολία παρουσιάζεται στις σχέσεις μας.
Όποιος δεν πιστεύει ότι μπορούμε να επηρεάσουμε τα πράγματα γιατί είμαστε λίγοι και αδύναμοι, τότε θα πρέπει να ξαναδιαβάσει τις Πράξεις των Αποστόλων και άλλα κείμενα της αρχαίας Εκκλησίας, για να δει τι κατόρθωσαν οι αγράμματοι και αδύναμοι ψαράδες της Γαλιλαίας, αλλά και οι επόμενες γενιές των χριστιανών.
Οι αδύνατοι νίκησαν τους δυνατούς και ισχυρούς της εποχής τους. Με την πίστη τους στον παντοδύναμο Χριστό «κατατρόπωσαν βασίλεια, επέβαλαν το δίκαιο, πέτυχαν την πραγματοποίηση των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, διέφυγαν τη σφαγή, έγιναν από αδύνατοι ισχυροί, αναδείχτηκαν ήρωες στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή εχθρικά στρατεύματα» (Εβρ. 11: 33-34).
Εκχριστιάνισαν τις κοινωνίες στις οποίες ζούσαν. Άλλαξαν τον αρχαίο κόσμο όχι με κάποια κοσμική επανάσταση, αλλά με την «επανάσταση της καρδιάς». Ο κάθε χριστιανός ξεκινούσε την επανάσταση από τον εαυτό του. Αγωνιζόταν πρώτα να αλλάξει εσωτερικά τον εαυτό του και στη συνέχεια να αλλάξει και να μεταμορφώσει την κοινωνία δίνοντας με τη ζωή του τη μαρτυρία της αγάπης, της συμφιλίωσης, της ενότητας, της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Έτσι έγιναν οι χριστιανοί το φως του κόσμου και το αλάτι της γης.
Οι χώρες μας αντιμετωπίζουν κοινά προβλήματα όπως το προσφυγικό πρόβλημα, τη γήρανση της κοινωνίας, την δικαιοσύνη των φύλων, την απομάκρυνση της νεολαίας από την χριστιανική πίστη, την κλιματική δικαιοσύνη κ.ά.
Πώς μπορούμε εμείς οι Χριστιανοί να συμβάλλουμε στην επίλυση όλων αυτών των μεγάλων και σοβαρών προβλημάτων; Πώς μπορούν οι Εκκλησίες της Κορέας και της Ιαπωνίας να συνεργαστούν από κοινού για την επικράτηση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της αλήθειας μεταξύ των δύο χωρών και της ευρύτερης βορειοανατολικής Ασίας, και μάλιστα στην ΑΙ εποχή;
Πρότυπό μας θα πρέπει να είναι οι πρώτοι Χριστιανοί. Κι εμείς σήμερα εάν με ζήλο αγωνιστούμε για να κάνουμε μια «επανάσταση της καρδιάς», εάν με άλλα λόγια ζούμε χριστοκεντρικά, τότε θα συμβάλλουμε στην ενότητα και στην αγάπη μεταξύ των δύο χωρών μας όχι με βάση τα ασταθή οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα, που αλλάζουν από την μια στιγμή στην άλλη, αλλά με βάση την ασάλευτη «πέτρα της πίστεως» και την «καινή εντολή» (Ιω. 13:34) της αγάπης.
Αφού σας μεταφέρω τις ευχές του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου για επιτυχία του Συνεδρίου, που στόχο του έχει θέσει τη μελέτη του πολύ σπουδαίου θέματος υπό τον τίτλο: «The Role of the Church as an Apostle of Peace and Reconciliation», επιτρέψτε μου να σας ευχηθώ με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Η χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος ας είναι μαζί με όλους σας» (2 Κορ. 13:13).